bizi sessizliğe atıyorlar, yankımış, kül olmuş, varolmaya doğru sürüklenirken içlenen bir sessizliğe.
baharın gelişini beklerken, sonsuz soğuk. ellerimin üşüdüğü ve gözlerimin. biçimsiz sancıları yeryüzünün. sözcüklerin hangisine yönelsem öyle kimsesizler ki. yaşlansam diyorum, biran saçlarıma aklar düşse ve aynadan baksam sulietime.
sonuyokbiryolsun biliyorsun, sonuyokbiryolcuyum biliyorum. bu sonsuzluk. bu herşeylerin en sancıtanı. gülümsemen de olmasa ne güzelleştirir dünyayı bilmiyorum.
şimdi olmayışına oturmuş, oluşlarının herbirbirini dinliyorum acıya benzer bir sesle bütün şarkılardan.
şarkıdan hüzün fışkırıyor. sana da gönderiyorum bu şarkıyı belki kalbinin yollarında hüzün vardır.
bugün hep aklımdın.
bugün hep.
ama sessiz.
ama beklentisiz.
ama yanında bir aynadan.
